چرا مشتری ۷۹ قمر دارد ولی زمین فقط یکی؟

خبرگزاری علم و فناوری آنا، مریم ملی؛ دیدن ماه توی آسمان شب همیشه جذاب و لذت‎بخش است حالا تصور کنید زمین بیش از یک قمر می‎داشت و شما وقتی به آسمان نگاه می‎کردید در هر طرف یک ماه متفاوت می‎دیدید! به نظر تصویری هیجان انگیز و رویایی می‎آید ولی بعضی از سیارات منظومه شمسی واقعا این طورند آن‎ها چند قمر دارند و اگر کسی می‏توانست از سطح آن سیارات به آسمان بالای سرش نگاه کند تعداد زیادی ماه با اندازه‏های مختلف و شکل و شمایلی متفاوت می‏دید.

اما چرا زمین ما باید فقط یک قمر داشته باشد؟ جواب به همان چیزی مربوط است که باعث افتادن سیب از درخت می‎شود و کمک می‎کند ما روی سطح زمین راه برویم، نیروی گرانش! ستاره‎شناس‏ها سیاره‏های منظومه شمسی را به دو دسته تقسیم می‎کنند چون معتقدند این دو دسته فرق‎های زیادی با هم دارند دسته اول سیاره‎هایی مثل عطارد و زهره و زمین و مریخ هستند که از جنس خاک و سنگ‏اند و دسته دوم سیاره‎ای مشتری،زحل، اورانوس و نپتون که از جنس گاز هستند و به غول‎های گازی معروف‎اند.

این دسته دوم از سیارات خاکی خیلی بزرگترند و این تفاوت در جرم و اندازه باعث می‎شود که نیروی جاذبه بیشتری هم داشته باشند. از بین این غول‏های گازی اورانوس که کوچک‎ترین‎شان حساب می‎شود، ۱۵ برابر زمین جرم دارد در حالی که مشتری بزرگترین سیاره منظومه شمسی ما ۳۰۰ برابر زمین، جرم دارد و همین باعث شده نیروی جاذبه عظیمی داشته باشد که هر خرده سنگی که از نزدیکی‎اش می‎گذرد را به دام گرانشش بیندازد. به این ترتیب تعداد خرده‎سنگ‎هایی که جذب مشتری می‏شوند و شروع می‏کنند به گردش دور این سیاره خیلی زیاد است ولی زمین ما به نسبت جاذبه کم‎تری که دارد فقط یک تکه سنگ که همین ماه خودمان باشد را جذب کرده و در مدارش به دام انداخته است. جالب است بدانید مشتری تا اکنون که این مطلب را می‎خوانید ۹۵ قمر دارد و ممکن است تا چند وقت دیگر این عدد بیشتر هم بشود!