از تاکسی‌رانی و مسئول کفن‌و‌دفن تا ماهیگیری؛ هم‌تیمی اسبق رونالدو چرا در اقیانوس‌ها دنبال ماجراجویی است؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، دیر یا زود اتفاق مهمی که در زندگی هر فوتبالیستی رخ خواهد داد، «آویختن کفش ها» و «بازنشستگی» است. برخی از بازیکنان به خاطر ناتوانی فیزیکی یا مشکلاتی ناشی از مصدومیت‌های فراوان مجبور می‌شوند در اولین سال‌های بعد از ۳۰ سالگی با دنیای توپ گرد وداع کنند. برخی هم به لطف فیزیک و قدرت بدنی بهتر همینطور داشتن انگیزه‌های تمام نشدنی می‌مانند و به کار ادامه می‌دهند اما حداکثر تا حدود ۴۰ سالگی قادر به بازی خواهند بود. چرا که به خاطر تغییرات طبیعی بدن و پیشرفت سریع فوتبال حرفه ای، به اجبار مجبور به کناره گیری از این عرصه می‌شوند.

درهر دو حالت و با ورود به دوره بازنشستگی، تصور عمومی این است ستاره کناره گرفته بعد از چند سال استراحت و خالی شدن از همه فشار‌های جسمی و روحی دوران پرفشار بازی، در نقشی مثل مربی، مدیر، مشاور، آنالیزور و ... به عرصه فوتبال بازگردد اما چهره‌های هم هستند که وقتی با «محبوب‌ترین ورزش جهان» وداع کردند، به مشاغلی کاملا متفاوت و دور از ورزش روی آوردند.

یکی از این دسته که هنوز نام و یادش در ذهن‌ها باقی مانده، «فابیو کوئنترائو» مدافع کناری اسبق تیم ملی پرتغال و رئال مادرید است. او بعد از آنکه تا ۳۳ سالگی به فعالیت در این رشته ورزشی پرداخت، زندگی بسیار متفاوتی را شروع به تجربه کردن کرد. کوئنترائو قبل از آنکه در سال ۲۰۱۱ به رئال مادرید، غول فوتبال اروپا و اسپانیا نقل مکان کند، در تیم بنفیکا کشورش برای خود آوازه‌ای به هم زده بود.

او با کریستیانو رونالدو همبازی بود و به کهکشانی‌ها در راه دست یابی به ۲ عنوان مقام قهرمانی لالیگا و ۲ افتخارآفرینی لیگ قهرمانان اروپا کمک کرد. کوئنترائو قبل از ترک سانتیاگو برنابئو در سال ۲۰۱۸ بیش از ۱۰۰ بازی برای تیم اسپانیایی انجام داد. او به وطن بازگشت و با «ریو آوه» قرارداد بست. بعد هم در ۳۳ سالگی از فوتبال خداحافظی کرد و برای خود شغلی کاملا متفاوت با فوتبال و ورزش برگزید.

هم تیمی سابق کریس، ماهیگیر امروز

با این توضیح مفصل فکر می‌کنید هم تیمی فراموش شده سابق کریس رونالدو چه کاری را دنبال می‌کند؟ به مغز خود زیاد فشار وارد نکنید. شغل کنونی او «ماهیگیری» است. در این مورد به «اتینه فرمیی»، گزارشگر روزنامه سان انگلیس می‌گوید:
بازیکنان انگیزه‌های متفاوتی دارند. همچنانکه همه انسان‌ها راه‌های مختلفی را دنبال می‌کنند. درست است من همبازی رونالدو بودم. در شرایطی که او همچنان سرگرم بازی است، من از فضای فوتبال کاملا فاصله گرفته ام. چون در ۳۳ سالگی حس کردم، شور و اشتیاق دیگری غیر از ورزش دارم.

وی می‌افزاید:در آن موقع بود که خودم را مقابل چالشی هیجان انگیز و تازه‌ای می‌دیدم. دلم بسیار می‌خواست که به چنین چالشی وارد شوم و در آن به موفقیت هم برسم.

پرداختن به کاری خانوادگی

کوئنترائو البته «یک شبه» به فکر ماهیگیری و انجام آن به عنوان یک شغل نیفتاد. بلکه از قبل با چنین حرفه سخت و سنگینی آشنا بود.در این مورد ستاره پیشین فوتبال و مرد ماجراجوی دریا‌های امروزی عنوان کرد: یکسری ریشه‌ها در این زمینه در من وجودداشتند. دقیقا از همان زمانی که به دنیا آمدم و چیز‌های را تجربه کردم. خب، پدرم یک قایق داشت که با آن برای ماهیگیری می‌رفت. شیفته این کار بود و اعضای خانواده هم به طور طبیعی در چنین فضایی قرار داشتند و با این کار آشنا بودند.

او که حالا تازه وارد ۳۵ سالگی شده، می‌افزاید: در گذشته خیلی با پدرم به دریا می‌رفتم و ماهیگیری می‌کردیم. نه فقط به او بلکه به خودم هم خیلی خوش می‌گذشت. هر وقت که فرصت و فراغتی دست می‌داد، وسایلم را برمی داشتم و راهی تعطیلات کوتاه مدت در دریا می‌شدم. زندگی من همین بود؛ این که به اقیانوس بروم و ماهیگیری کنم.

مسیری متفاوت با دوران حرفه‌ای

ستاره کم حاشیه سال‌های نه چند دور فوتبال حرفه‌ای در مصاحبه جالبش حرف‌های قابل تامل دیگری نیز بر زبان آورده است:
«در آن موقع طبیعی بود که می‌دانستم روزی فوتبالم به پایان خواهد رسید و مجبورم مسیری دیگر را در زندگی انتخاب کنم. بخت من این نبود که در فوتبال بمانم بلکه در اقیانوس‌ها بود. از این رو خیلی خوشحالم این کار را با میل و رغبت فراوان انجام می‌دهم.»

مدیریت ۴۵ ماهیگیر در ۳ کشتی 

ستاره اسبق پرتغال اگر در فوتبال می‌ماند و به عنوان مثال مربی می‌شد، در یک تیم مجبور بود با ۲۵ تا ۳۰ فوتبالیست همکاری کند. همچنین چندین همکار را در کنارش داشته باشد. با در نظرگرفتن مقام‌ها و مدیران باشگاه او در تماس روزمره با حدود ۴۵ تا ۵۰ نفر بود.

حالا تقریبا با همین تعداد نفرات برخورد و همکاری روزانه، اما در شغلی متفاوت دارد: «خوشحالم که بگویم به صورت تیمی ماهیگیری را انجام می‌دهم و مسئولیت مدیریت ۴۵ همکار را دارم. این تعداد در ۳ کشتی فعال هستند و ماهی صید می‌کنند. آن‌ها از همکاری با من شاد و راضی هستند که همین به من انگیزه بیشتر کار می‌دهد. آن‌ها آدم‌های مهربان و با احساسی هستند که پرشور و هیجان کار می‌کنند و در این عرصه موفق هستند.»

سرنوشتی متفاوت با رونالدو

در حالیکه رونالدو، همبازی سابقش در اکنون در تیم النصر عربستان با ۳۸ سال سن می‌درخشد و پول پارو می‌کند و برای خود یک کشتی لاکچری مجلل خریداری کرده و در برخی ایام سال به تفریح می‌پردازد، کوئنترائو از حضور در دریا‌ها و ماهیگیری خرسند است.
وی در مصاحبه دیگری که با یک کانال ویدیویی به خاطر حرفه اش داشته، عنوان کرد: نمی‌دانم مردم چه فکر می‌کنند، اما من اعتقاد دارم زندگی در دریا مایه شرمساری نیست. این شغلی آبرومند مثل همه حرفه‌های دیگر است. ضمن آنکه حضور در دریا واقعا زیبا و آرامش بخش است.

مشاغل باورنکردنی برخی فوتبالیست‌ها

با آنچه عنوان شد، باید گفت کوئنترائو تنها فوتبالیستی نیست که بعد از دوران حرفه‌ای به شغلی کاملا متفاوت روی آورده است.چرا که چهره‌های قابل توجهی بودند که بعد از دوران فوتبال به مشاغل عجیبی مثل ریاست جمهوری یا مسئول کفن و دفن روی آوردند.
در این مجال نگاهی اجمالی به آنچه این چهره‌ها انجام می‌دهند، می‌اندازیم:

-دمی دزیو:
بازیکن اسبق تیم ملی هلند که سابقه حضور در تیم‌های آژاکس و آلکمار را داشت، وقتی فوتبال را کنار گذاشت، به توصیه‌های خانواده اش گوش فراداد. زیرا مادرش باورداشت فرزندش در عرصه تجارت موفق می‌شود. از این رو این چهره پیشین اکنون رئیس و بنیانگذار پوشاک معروف بیر BAIR است.

-فابین بارتز:
دروازه بان فرانسوی اسبق منچستریونایتد که همیشه موردتوجه سرآلکس فرگوسن، مربی نامدار شیاطین سرخ بود، بعد از وداع با فوتبال، وارد پیست‌های اتومبیلرانی و موتورسواری شد. او در این دو رشته به عنوان راننده فعالیت کرد و عناوینی هم گرفت.

-هاکان شوکور:
ستاره ایی که در تیم ترکیه خوش درخشید و زننده سریع‌ترین گل تاریخ جام جهانی (گل ثانیه ۱۱ به کره جنوبی در رقابت‌های ۲۰۰۲) بود، حالا راننده یک شرکت تاکسیرانی اینترنتی در کالیفرنیا آمریکاست. 
وی در سال ۲۰۱۶ علیه اردوغان، رئیس جمهور کشورش در فضای مجازی انتقاد کرد و به همین خاطر فرمان دستگیری اش صادر شد. پس وطنش را ترک کرد و به آمریکا گریخت. در آنجا ابتدا رستورانی تاسیس کرد که موفقیتی برایش نداشت تا این که مجبور شد به خاطر مصادره شدن اموالش در وطن، به عنوان راننده تاکسی فعالیت کند.

-تیم ویزه:
این دروازه بان سابق تا نزدیکی‌های حضور در تیم ملی آلمان هم پیش رفت. او ۹ سال قبل دستکش هایش را درآورد و به رشته بدنسازی روی آورد.

-دیوید هیلپر:
او هشت سال برای آرسنال انگلیس بازی کرد و با حضور آرسن ونگر مجبور به ترک تیم شد. بعد در فوتبال چهره کامیابی از خود نشان نداد تا این که به توصیه همسرش مامور آتش نشانی شد.

-متئو فلامینی:
ستاره سابق آرسنال، میلان و تیم ملی فرانسه، بعد از آویختن کفش هایش، در کارخانه تولید مواد شیمایی سرمایه گذاری کرد. حالا هم کارش را در هلند، برزیل، ایتالیا و چین توسعه داده است.

-کاخا کادلازه:
ستاره اسبق گرجستان که حتی برای تیم آث میلان ایتالیا توپ زد، بعد از فوتبال در عرصه سیاست فعالیت کرد. او به پارلمان کشورش رفت و بعد معاون نخست وزیر شد.

-سوکراتس:
هافبک نامی و فقید اسبق برزیل در جام‌های جهانی ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ در تیم تله سانتا خوش درخشید. او بعد از فوتبال، در رشته پزشکی تحصیل کرد و به عنوان پزشک به کار پرداخت.

-ژرژ وه آ:
تنها فوتبالیست آفریقایی که توانست در سال ۱۹۹۵ بهترین بازیکن جهان شود، در زمانی که به عنوان فوتبالیست بازی می‌کرد، هرکاری کرد با تیم لیبریا به جام جهانی راه نیافت اما بعد راه سیاست را در پیش گرفت و تا آنجا پیش رفت که رئیس جمهور کشورش شد.

-ری ویلسون:
ویلسون عضو تیم ملی انگلیس در جام جهانی ۱۹۶۶ بود که در کسب موفقیت قهرمانی جهان سهیم شد. بعد از دوران فوتبال با چالش‌های مالی مواجه شد. تا این که به شغل مسئول کفن و دفن روی آورد و تا سال ۱۹۹۷ هم در این نقش فعالیت کرد.